سپاهی ز گردان کوچ و بلوچسگالیده جنگ، مانند قوچبرهنه یک انگشت ایشان ندیددر جهان پشت ایشان کس ندیدسپهدارشان بود رزم‌آزمایکز او بود گاه و نکویی بجایبسی آفرین کرد بر شهریاربر آن شادمان گردش روزگارنگه کرد کیخسرو از پشت پیلرده آن سپه را زده بر دو میلجز این نامداران لشکر دگربرآورده هر یک به خورشید سرپسند آمدش سخت کرد آفرینبر آن بخت بیدار و فرخ زمین